12 aug. 2023
Je hebt fokkenisten en hondstrouwe bemanningsleden. Dick Klasema is van het tweede soort, maar andersom zal stuurman Bruno van der Heide nooit zonder zijn zwager varen.
De twee hebben hun hart verknocht aan de Sailhorse, waarin ze inmiddels al dertig jaar een koppel vormen. Met succes en door dik en dun.
Leeuwarder Van der Heide en zijn Drachtster kompagnon wonnen handenvol Europa Cups, nationale titels en Sneekweken. Maar al dat fraais zouden ze meteen inleveren als ze daar Anno voor terug zouden krijgen.
Helaas kan dat niet. Anno van der Heide, de twee jaar oudere broer van Bruno, is in de zomer van 2012 overleden. Plotseling, tijdens een vakantie in Kroatië. Anno van der Heide, hij werd 63, wás de Sailhorse. Samen met Bruno oprichter van de klasse-organisatie, nu precies een halve eeuw geleden. De uit Joure afkomstige broers waren als zeilduo niet te verslaan. Anno was ook voortdurend bezig om de boot te perfectioneren.
Klasema (61, avondbode bij de gemeente Smallingerland en met zijn vrouw Frieda eigenaar van een cateringbedrijf) weet het nog als de dag van vandaag. ,,We waren dat jaar voortdurend aan de boot aan het sleutelen. We kochten overal oude Sailhorses op, waarvan we onderdelen namen die we nog konden gebruiken. Eén boot zaagden we doormidden. Die werd gebruikt om gaten in te boren voor de lijntjes. We boorden net zo lang tot we het perfecte plekje hadden gevonden. Met zes, zeven man zetten we de romp op z’n kop, zodat Anno goed langs en onder alle randjes kon werken.’’
De inspanningen leidden tot een plaatje van een Sailhorse, de 2605. Daarin varen Bruno van der Heide (72, schooldirecteur in ruste) en Klasema nog steeds. Anno mocht dat helaas niet meer meemaken, maar is altijd in hun gedachten mee aan boord. Big Deal is de naam van de boot, waarmee dit seizoen voor de zevende keer de Europa Cup werd gewonnen, al moet gezegd dat het veld aan de magere kant was, erkennen de twee. Big Deal. ,,De B en de D van onze voornamen, van ‘samen’ en ook dat we ‘m voor een schappelijke prijs op de kop hebben getikt.’’
Wedstrijdzeilen deden ze al in hun jeugd. De broers Van der Heide raakten eind jaren zestig verknocht aan net op de markt verschenen Sailhorse (in Langweer ontworpen en toen nog Seahorse geheten), Klasema begon met een Piraatje op De Veenhoop. Samen met Eddy Dijkstra stapte hij over naar de Sailhorse. ,,Eddy is de broer van onze vrouwen. Zo hebben Bruno en ik elkaar leren kennen.’’ Hij was destijds stuurman, de inmiddels bijna vijftig jaar met Hanneke Dijkstra getrouwde Bruno van der Heide was bemanning bij zijn broer.
,,We wonnen best wel veel’’, zegt Bruno. Een understatement. De Van der Heides verzamelden tussen 1975 en 1992 Sneekweek-wandborden als een filatelist postzegels: dertien stuks. Dat moest anders, vond de ‘concurrentie’. Klasema, lachend: ,,We hebben ze uit elkaar weten te praten. Bruno en ik hebben toen samen een Sailhorse gekocht.’’ Laatstgenoemde: ,,Ik zei prima, maar ik ga sturen.’’ Dat vond zijn zwager geen probleem.
Dertig jaar geleden debuteerden ze als team in de Sneekweek. En triomfeerden. Van der Heide had meteen een antwoord gekregen op de vraag die hij zichzelf had gesteld. ,,Ik vond zelf sturen een uitdaging en vroeg me af wat ik ervan zou bakken.’’
Tegelijkertijd zag Klasema zijn stap van roer naar voordek niet als een degradatie. ,,Oh nee, echt niet. Wat dat betreft heeft de Sailhorse met de spinnaker en genua erg veel te bieden. Je hebt als bemanning voortdurend veel te doen. We voelen ons ook echt een team. Bij ons is het geen 75-25 procent of zoiets, maar fifty-fifty.’’ De stuurman glimlacht. ,,Dat klopt, en Dick is altijd als eerder over de finish.’’
Aan boord nooit een onvertogen woord. Dat had gekund, want Klasema heeft het hart soms op de tong liggen. ,,Maar hij is dan vooral fel naar anderen. Heel soms moet ik hem afremmen’’, zegt Van der Heide. ,,Wij kunnen het niet alleen als zwagers, maar ook als zeilers goed met elkaar vinden.’’
,,Alles draait om vertrouwen. Ik vertrouw Dick in alles wat hij doet. Als je ziet hoe snel hij de spinnaker heeft staan! Hoe wij bij de Europa Cup in Berlijn echt als een trein bij de rest wegspoten, dat gaf echt een kick. Wij houden ook altijd het langst de genua erop, al gebruiken we nu wel wat vaker het fokje. Dat zijn de jaren, ha ha.’’ Klasema: ,,Maar hangen in de trapeze gaat nog aardig soepel.’’
Hij steekt op zijn beurt de loftrompet. ,,Bruno stuurt bekwaam en is altijd kalm. Ik heb soms moeite de adrenaline te bedwingen. Natuurlijk zeggen wij ook wel eens ‘verdorie’, maar dan zijn we eerder boos op onszelf dan op een ander.’’
Het echte fanatisme is enigszins weggeëbt. Deze Sneekweek-start met twee tweede plaatsen mocht er echter zijn. Van der Heide: ,,Je wordt ouder en door wat er allemaal is gebeurd, leer je ook wel relativeren.’’ Maar wat nooit veranderd: de jacht op de Hardzeildag-trofee (tinnen beeldjes) en hun samenwerking. ,,Hondstrouw aan elkaar en aan de Sailhorse.’’