Meer dan de helft van ‘t ‘Starteiland’ vertelt trots al zooooooveel jaren de Sneekweek te varen, geen Sneekweek te missen. Maar! voor ieder begon het met de eerste keer.
Sneekweek-kenners zijn van mening dat de Sneekweek een ervaring is die zeiltalenten op zak hebben vóór een internationale zeilcarrière. Margot doet ’t andersom. Deze 88ste editie is haar eerste Sneekweek in de ILCA 6 (215768) . Gepassioneerd weet ze nu al zeker dat deze het begin is van haar reeks Sneekweek-jaren.
Margot Eelkman Rooda, opgegroeid in Bussum, is 40 jaar. "Op m’n derde begon het zeilen in een optimist aan een lange lijn, hier zo in Friesland." Op de Loosdrechtse Plassen leerde ze Optimist zeilen en later deed ze mee aan het wedstrijdcircuit door Nederland. ‘Hartstikke leuk zoveel wedstrijden varen. Daarna heb ik FJ gevaren met een vriendin.
"Op m’n 17e mocht ik een Yachtmaster-opleiding doen in Cowes, Engeland. Een half jaar alleen maar zeilen, zo veel bijzondere ervaringen opgedaan. Van 11 bft op Het Kanaal - mega heftig, maar zo ontzettend mooi om mee te maken - tot mijnenvegers in actie zien; aan de grond gelegen en heel veel zeemijlen rond Engeland en tussen Frankrijk en Engeland gevaren. Hierdoor volgden nog vele mooie trips in het noorden, Middellandse zee gebied, Amerika en Australië."
"M’n grote kinderdroom was Volvo Ocean Race varen. Toevallig heb ik ook in 2006 selectie mogen varen voor de Brunel boot, een prachtige ervaring."
"Ooit kocht ik een laser, maar tijdens m’n studententijd zeilde ik bij het Watersportverbond Yngling in het ‘talententeam’, met als doel De Spelen van Londen. Dat was een onhaalbare droom, maar super leuk om het Europese circuit met de Yngling te varen, 3 tot 4 dagen per week op het water te zijn en volle bak in de sportschool. Dat was een heerlijke tijd. Met m’n laser heb ik wel vaak over het Sneekermeer gespoten maar, nooit een potje gevaren."
"Sinds drie jaar woon ik in Sneek en ben ik trots lid van de KWS. Nu de kinderen, Jesse (4) en Take (3) uit de babytijd zijn, ben ik bij de donderdagavond training begonnen en nu m’n eerste wedstrijd in tevens mijn eerste Sneekweek."
Margot was wel vaker aanwezig tijdens de Sneekweek, maar met de kleine jongens kon ze niet meedoen, omdat vriendlief, Jack Hettinga, ook wedstrijd zeilt. Nu wel! Alle credits voor oma, Tjallien de Wilde. Kortweg: Margot zeilt rond lunchtijd en haar vriend, Jack Hettinga, start precies een uur later in de Regenboog 123. Met oma is er altijd iemand bij de kinderen. Lekker vertrouwd.
"Zaterdag net na de eerste start kwam ik door de harde wind in de wind te liggen en toen heb ik een heel stuk achteruit gevaren: wat een begin!" En in het voor de windse rak omslaan overkwam haar ook. Héél lastig.
Maandag had Margot ‘pech’ terwijl ze bijna bij boei 1 was nota bene. Een onfortuinlijk gevalletje overkwam haar voor het oog van de camera.
Margot had dat in de gaten en met het vingertje omhoog en big smile riep ze Eize Hoekstra toe: "Nee, nee, neeeeeeee". Eize balen, want dát moment schoot hij net niet!
Dinsdag met de snoeiharde vlagen voer Margot de wedstrijd uit! Alleen de ILCA’s, Solo’s en surfers voeren een wedstrijd. Margot over die wedstrijd: "Vandaag brak m’n hangbandtouwtje af, waardoor ik een hele slappe hangband had: tijdens een vlaag viel de vlaag weg, draaide de wind op de kop en viel ik over loef in het water en kon me niet meer naar binnen werken, waardoor ik over loef - in het kruisrak - om ging." Kun je ’t nog volgen?
Margot moest wel wennen aan de lange Sneekweek-banen. "Maar ik merk nu hoe leuk dat is door de winddraaiingen op de verschillende plassen. Met deze dikke wind leer ik veel en probeer ik uit. De eerste drie dagen ging ik steeds voor de wind om en in de vierde dag niet meer. Het dynamische van de plassen vind ik leuk. Ik vind het heel druk op het meer, waardoor het een extra puzzel is om je vrije wind te vinden. Toch vind ik dat wel leuk."
"Deze Sneekweek waait het heel hard, soms ben ik helemaal gesloopt van het hangen en schoten, maar ik vind het ook wel machtig mooi dat uiterste tijdens het aan de windse rak en het spuiten in de halve en voor de windse rakken."
"Wat ik aan de Sneekweek ook leuk vind is de bubbel waar je in leeft. De Sneekweek-bubbel: ‘s ochtends opstaan samen met de andere zeilers, een pot zeilen en daarna nakletsen en ‘s avonds feest met jong en oud of een borrel bij de buurboot."
Op naar het slotfeest, Margot! En volgend jaar weer!
Annechina de Jong is elke dag tijdens de Sneekweek op zoek naar leuke en bijzondere verhalen. Ze zeilt zelf mee in de Laser, wat tegenwoordig een ILCA wordt genoemd. Van saaie kleuren houdt ze niet. Dus als je een fleurige ILCA-zeilster ziet, vergeet dan vooral niet even te zwaaien. Wie weet zoekt ze jou op voor de eerste keer.