Wie Maria Poiesz zegt, zegt 2.4 klasse en aangepast zeilen. Al jaren zeilt ze met enthousiasme in deze eenmansboot waarin precisie, balans en veiligheid samenkomen. Afgelopen maandag werd haar passie nog even op de proef gesteld: haar boot liep vlak voor de finish vol met water. “Dat was even spannend, ja.”
Het gebeurde tijdens de tweede wedstrijd van maandag, een inhaalrace. “Ik lag vlak voor de finish toen het misging. Mijn automatische pompje hield ermee op, er bleek een kink in de kabel te zitten. Net op dat moment kwam er een Tirion voorbij, met flinke golven. Die sloegen zo mijn kuip in. Mijn pompje kon het niet meer bijhouden, en zelfs met de handpomp kreeg ik het water er niet uit.” Omdat je in een 2.4 laag op het water zit, zijn dit soort situaties tricky. “Golven stromen zó de kuip in, en het water komt dan sneller binnen dan eruit gepompt kan worden. Op een gegeven moment voel je dat je begint te ‘zweven’. Dan weet je dat het fout gaat. Je boot moet dan wel genoeg drijfvermogen hebben.”
Juist daarom staat veiligheid in de 2.4 klasse hoog op de agenda. “Er zijn luchtkasten ingebouwd, en we zijn verplicht om ons drijfvermogen te laten testen. Henk van Heuvel test de boten regelmatig onder de takel. Dan pompen we ze helemaal vol en kijken we of ze blijven drijven. Zo niet? Dan moet er iets bij. Je moet je materiaal altijd op orde hebben, zeker als een pomp het begeeft.” Dat precieze afstellen van gewicht, balans en ligging is cruciaal. “Je mag niet te veel gewicht in de punt hebben, je boot moet level liggen. Op de foto's van maandag zie je precies hoe belangrijk dat is. Je leert er ook van. Deze situatie was spannend, maar gelukkig goed afgelopen. Het bevestigt hoe belangrijk die testen en certificering is.” Als je dat niet hebt, mag je ook niet mee doen aan de wedstrijden. Het is een extra meetbrief als het ware.
Maria benadrukt dat de klasse ook bij trainingen en evenementen zelf maatregelen neemt. “We hebben ooit meegemaakt dat een stand-by boot een 2.4 over het hoofd zag. Die boot is toen tegen de rotsen aangeslagen. Sindsdien is er bij elk evenement een speciale stand-by boot voor de 2.4. Die telt bij elk rak alle koppies, zodat iedereen veilig wordt gevolgd. Anette ten Dam doet dat altijd voor ons. Dat geeft vertrouwen.”
Dit jaar wordt het ONK (Open Nederlands Kampioenschap) op het Sneekermeer gevaren: 12, 13 en 14 september 2025. De verwachting is dat er 50 boten op het Sneekermeer komen varen. “Je kunt het wel een beetje zien als generale repetitie voor het WK in juli 2026. Dan willen we hier tachtig boten ontvangen. Alles op het Starteiland houden is prachtig. De faciliteiten zijn top maar het is ook een logistieke uitdaging. Het ONK is hét moment om te testen waar we tegenaan lopen en wat we kunnen verbeteren.” De klasse reist bewust door Nederland met haar kampioenschappen. “Volgend jaar willen we bijvoorbeeld op het Amstelmeer varen. Niet om Sneek te ontwijken, maar juist om ook andere verenigingen erbij te betrekken. We willen laten zien wat er allemaal mogelijk is met de 2.4, ook buiten Friesland.”
De organisatie van een ONK of WK vraagt om meer dan boeien en boten. “Walruimte is essentieel. De instap moet makkelijk zijn. Voor sommige deelnemers zijn personenliften nodig. We kijken altijd of een terrein toegankelijk is, en of het zo aangepast kan worden dat iedereen veilig en zelfstandig mee kan doen. Is het terrein niet toegankelijk, dan gaan we samen met de verenigingen kijken of we aanpassingen kunnen maken zodat we dit wel kunnen faciliteren. Kan dat niet, dan varen we er niet.”
Voor deze kampioenschappen zoekt de 2.4 klasse nog sponsoren. “Dat kan in grote én kleine vorm,” vertelt Maria. “Wil je bijdragen of meedenken? Stuur gerust een mail naar voorzitter@2punt4.nl. En voor alle andere vragen mag je mij ook altijd aanspreken. Ik vertel er met liefde over!”
Tekst: Leonie Remigius - van der Zee