Wie Dick Berveling kent, weet dat hij de man is van humor, lol en warmte. Dick is 65 jaar en zeilt al vanaf zijn 7e. Dick heeft opnieuw moeten leren houden van het leven. En ook opnieuw leren houden van het zeilen.
Hij groeide op in Rotterdam, een stad waar je niet snel in aanraking komt met zeilen. Maar de eerste keer in een zeilboot voelde als liefde op het eerste gezicht. Het ontdekken van hoe het werkt met het spelen met de wind, het voelde als één groot avontuur.
Dat avontuur heeft hij nooit meer losgelaten. Op 15/16 jarige leeftijd ging hij zeilen op zeilkamp en werd het serieuzer. De 16 kwadraat was geweldig. Een vriend had een Finjol waarin zij samen met regelmaat op het water te vinden waren. Het ging als vanzelf. Het zeilen is met ups en downs in zijn leven gebleven.
Tot plots op 28 april 1988 in het vliegtuig naar Londen Dick plotseling niet meer kon staan. Compleet uit het niets. Hoe het daarna allemaal verliep weet hij niet meer. In Nederland is de huisarts langs gekomen en vervolgens werd hij in het ziekenhuis opgenomen. Zes weken later werd hem verteld dat hij MS had.
Dick kon het niet verwerken en werd een nare man voor zijn omgeving. Het is een intens zwarte periode waar hij niet graag aan terugdenkt. Hij kreeg chemotherapie als experiment. Bij hem pakte dit goed uit en dit heeft een ommekeer gemaakt in het ziekteproces. In het begin waren de pieken en dalen nogal groot, door de chemo kwam dat meer in balans.
Dick is rolstoel gebonden, de MS heeft schade aan de rechterkant van zijn lichaam aangebracht. MS is een zenuwziekte waardoor spieren verkrampen en of verkorten en voor Dick betekent dit dat hij niet kan lopen, zijn rechterkant is uitgevallen. Hij had gedacht nooit meer te kunnen zeilen, maar door de ervaring van het zeilen met de Lutgerdina, een boot van Sailwise (vakantie op het water voor mensen met een beperking) leerde Dick weer genieten. Met hulp van familie en vrienden kwam hij positiever in het leven te staan.
Op een opendag van Aangepast Zeilen, kreeg hij de kans in de Johanna (Hansa Klasse 2.3) te varen op de Potten. De liefde voor het zeilen was weer helemaal terug….. Dit was het laatste stukje wat hij nodig had.
Helaas doet de Hansa Klasse dit jaar nog niet mee aan de Sneekweek. Maar het doel is om volgend jaar ook op de Noordbaan mee te doen.
Om mee te kunnen doen aan een evenement als dit moet Dick een aantal specifieke zaken regelen. Daarbij moet je denken aan hulp voor vervoer (taxi), verblijf en verzorging, mensen die kunnen bijstaan bij het in en uit de zeilboot komen, etc.
Maar dat regelen doet hij graag want eenmaal op het water voelt Dick zich vrij en intens gelukkig.Hij had nooit gedacht dat hij zelf weer zou kunnen zeilen, laat staan wedstrijdzeilen. De boten kunnen nagenoeg niet om, ze zijn heel veilig.
Hij heeft wel met vlagen van windkracht 6 gezeild maar hij heeft nog nooit een angstige situatie meegemaakt, zoveel vertrouwen heeft hij in de Hansa boten.
Het zeilen bij aangepast zeilen bij de KWS is gericht op gezelligheid en saamhorigheid. Dat maakt het zeilen zo fijn. Het draait om ontspanning, binding met andere mensen, en dit heeft bovendien positief effect op de algehele gezondheid. Er wordt uitgegaan van de mogelijkheden van de deelnemers en niet van de onmogelijkheden, er wordt altijd een oplossing gezocht.
Helaas laat Dick’s lichaam het niet altijd toe om te gaan zeilen. Daarbij speelt ook het aspect dat er zo nu en dan vrijwilligers tekort komen. De keren dat hij wel kan zeilen wil hij heel graag het water op. Hij is niet op zijn mondje gevallen en weet heel goed wat hij wil. De samenwerking tussen vrijwilligers en en deelnemers gaat vloeiend. Iedereen helpt elkaar en iedereen geniet met elkaar. Het voelt als een vriendengroep.
Het gezamenlijke doel is gewoon lekker genieten op het water. Soms een wedstrijdje, meestal lekker een rondje zeilen.
Ja zeker wel. Verbazing van andere mensen op het water die hem vragen “hoe stuur jij?” Dick stuurt namelijk met een elektrisch bestuurde joystick. De boten van de Hansa Klasse zijn zo ingericht dat iedereen erin kan zeilen; stoeltjes, bediening etc. alles kan op maat gemaakt worden. Deelnemers die er niet zelf in kunnen komen worden erin getakeld.
Dick wil iedereen prikkelen met de uitnodiging om eens in een Hansa Klasse bootje deel te nemen. Omdat het een super leuke boot is om in te beginnen, voor mensen met en mensen zonder beperking.
Voor Dick is de Hansa Klasse ideaal omdat hij in deze boot beter uit de weg kan met zijn handen. In de 2.4 zitten meer lijntjes en voetpedalen die bediend moeten worden. Deze kan hij vanwege zijn verlamming niet bedienen.
Even los van de rolstoel en geen beperkingen ervaren. Je voelt je gelijkwaardig aan alle andere watersporters. Niet meer bewust zijn van de elektrische rolstoel waar hij dagelijks in zit. Eigenlijk heeft Dick als hij op het water is even geen beperking. En dat voelt superfijn. Het is elke week weer een uitje!
Vele mensen met een beperking zullen niet in de eerste plaats aan zeilen denken als sport om te gaan beoefenen. Uit angst voor het gevaar van water in combinatie met hun beperking laten ze dit idee letterlijk varen. Dick is fysiek niet in staat zichzelf te redden als de boot om zou slaan. Maar dat is juist het mooie van de Hansa Klasse, deze boten zijn zo gemaakt dat de kans dat ze omslaan nihil is. Daarbij heeft iedereen natuurlijk een zwemvest aan.
Dus heb jij altijd al willen zeilen maar je weet niet hoe je moet beginnen? Kom eens langs op de woensdagavond om het bij ons te komen proberen!
Iedereen is welkom!
Tekst: Nynke Veldman
