De Sneekweek is dan weliswaar toe aan editie nummer 85, maar de sleet zit er zeker nog niet op. Op basis van regelmatig contact met ‘de klanten’ probeert de organisatie zo veel mogelijk wensen in te willigen. Dat heeft ertoe geleid dat straks voor het eerst in de geschiedenis op meerdere wedstrijdbanen zal worden gevaren.
De nieuwe wedstrijdbaan zal worden neergelegd aan de noordzijde van de vaargeul van het Prinses Margrietkanaal (aan de kant van recreatiegebied De Potten), voor het voormalige Paviljoen, waar nu Beachclub Sneek is gevestigd. ,,Dat maakt het ook voor de toeschouwers hartstikke leuk’’, zegt Klaas Weissenbach, voorzitter van het wedstrijdcomité van de Sneekweek.
In het kader van de opvallende vernieuwing en het meegaan met de tijd is het saillant dat tevens gesproken mag worden van een vleugje nostalgie. Op de tweede wedstrijdbaan – die zal worden bestierd door de zeer ervaren KWS-cracks Jan Kooistra en Gerlof van der Werf – is namelijk plaats voor windsurfers. Zij keren hiermee na liefst 32 jaar terug in de Sneekweek.
Een en ander is voortgevloeid uit de gesprekken die KWS-afgevaardigden de afgelopen anderhalf jaar hebben gevoerd met bestuurders van tientallen zeilklassen in ons land. Die tijd was er, omdat vanwege de coronacrisis nauwelijks wedstrijden georganiseerd mochten worden. De Sneekweek kon twee zomers niet plaatsvinden. Dat was in de geschiedenis van grootste zeilregatta op Europees binnenwater (die voor het eerst in 1934 werd georganiseerd) pas één keer eerder gebeurd. In de Tweede Wereldoorlog moesten er door de Sneekweken van 1943 en 1944 een streep worden gezet.
Terug naar de gesprekken met de zeilklassen. ,,Duidelijk werd dat zowel surfers als zeilers met een lichamelijke en verstandelijke beperking graag weer zouden meedoen’’, vertelt Klaas Weissenbach. ,,Vanuit de eigen vereniging kwam de suggestie om de beginnende Optimist-zeilers aan de Sneekweek te laten ruiken. Jong geleerd is tenslotte oud gedaan. In alle gevallen werd duidelijk dat het niet ideaal zou zijn om ze op de bestaande Sneekweek-banen te laten varen. De surfers willen bijvoorbeeld korte races, van zo’n twintig minuten, en dat drie keer op een dag. Voor het aangepast zeilen zou een wat meer beschutte baan het beste zijn. Toen we de mogelijkheden bestudeerden, kwam de opmerking dat er aan de andere kant van de vaargeul ook nog best een ‘grote plas water’ ligt. Zouden we daar niet iets mee kunnen?’’
Klaas Weissenbach doelt op het snelvaargebied. ,,Vragen staat vrij en daarom hebben we aangeklopt bij de Provincie Fryslân. We hebben geïnformeerd naar de mogelijkheden. Tot onze vreugde stond men open voor onze suggesties.’’ Lachend: ,,We hadden het liefst het hele gebied gehad, maar dit is ook prima.’’ Klaas doelt op het stuk van ongeveer 600 bij 400 meter, bijna een kwart van het gehele snelvaargebied. ,,Daar kunnen we met die drie klassen uitstekend uit de voeten. We gaan daar drie dagen varen: op dinsdag, Hardzeildag en donderdag.’’
Naar verwachting stappen er in de Sneekweek zo’n 50 surfers op hun planken. ,,De ‘echte’ planken zeg maar. Geen kites en foilsurfers.’’ De KWS rekent voorts op een kleine 20 Optimist-squadzeilers en 15 verstandelijk gehandicapte zeilers, al dan niet geassisteerd door hun begeleiders. ,,De klassen gaan per toerbeurt het water op, zodat ze niet in elkaars vaarwater zitten. Met een ervaren tweede wedstrijdcomité aan het roer hebben wij er alle vertrouwen in.’’
In 1981 deden voor de eerste keer surfers mee aan de Sneekweek. Verdeeld over vier klassen waren dat er 73. 1983 (een jaar voordat Stephan van den Berg olympisch goud veroverde) was qua deelname het topjaar met 171 surfers uit binnen- en buitenland. Met vier gewonnen hoofdprijzen was Simon Kasemier uit Drachten (Divisie II) grootverdiener. Een van de hoofdprijzen werd gewonnen door een lid van de Slowaakse kernploeg. Tot de deelnemers behoorden onder andere Jacco Koops (later zeer succesvol als zeilcoach) en zijn broer Mathieu, die namens het Watersportverbond al jaren betrokken is bij de opleiding van talent. Mathieu won de Sneekweek één keer, op de 15 kilo zware Mistral-plank.
Mede door ‘ruimtegebrek’ op het Sneekermeer liep de animo terug. In 1990 voeren surfers (26) voor de tiende en voorlopig laatste keer mee in de Sneekweek.
De plank waarmee in de Sneekweek zal worden gevaren in de Windsurfer LT, waarvan de oorspronkelijke ontwerpen teruggaan tot 1968. Het huidige ontwerp heeft dezelfde lengte als het One Design van destijds (3,66 meter) en is tussen de 66 en 74 centimeter breed. Het gewicht is teruggebracht van 21 tot 15 kilo. Het multifunctionele board (13,8 centimeter dik) bevat een volledig intrekbaar zwaard en wordt gevaren met een mylar-zeil van 5,7 vierkante meter, een tweedelige carbon mast van 4,60 meter en een aluminium giek van tussen de 1,80 en 2,40 meter. Het Nederlands kampioenschap dat de nationale Windsurfer LT-klasse vorig jaar september organiseerde in Medemblik trok 45 deelnemers. Overall-winnaar werd…, jawel: Stephan van den Berg, inmiddels 60 jaar jong maar still going strong!
De Sneekweek-organisatie verwelkomt de ‘oude’ nieuwkomers met open armen, uiteraard in de hoop dat ook in de vele andere klassen opnieuw mooie wedstrijdvloten verschijnen. Tegelijkertijd wordt al weer verder gekeken. Ontwikkelingen gaan immers continu door. Er is inmiddels geopperd dat de tweede wedstrijdbaan ook prima geschikt zou zijn voor de liefhebbers van radiografisch bestuurde bootjes…
